Η ώρα του Χριστού.

Γράφει η Triantafillia Vamvaka.

Γεννήθηκες.

Βαπτίστηκες.

Ψήλωσες.

Έμαθες τους 10 κανόνες κ προσπαθείς να πορευθείς..

Στα τυφλά..

Ήρθα μπροστά σου ήρθα διπλα σου

Αλλά σχεδόν ποτέ δε με είδες δε με κατάλαβες..

Τους κανόνες που έμαθες, με δυσκολία ούτε τους μισούς δε πράττεις..προσπαθείς όμως..

Ακούς για το δρόμο του καλού κ ότι εκεί θα με συναντήσεις..

Ακόμη βέβαια τίποτα..

Είμαι πολύ απλός για εσένα..ο πιο απλός από τους φίλους σου..ο πιο πιστός σου εάν κ δε με καταλαβαίνεις..

Στο πόνο σου μου μιλάςαλλά κ πάλι δε καταλαβαίνεις ότι είμαι δίπλα σου κ σε παρηγορώ..

Ο εγωισμός σου σε θέλει μόνο, χωρίς κάποιον πραγματικά να σε αγαπάει..

Ψάχνεις το κλειδί που θα σε ελευθερώσει αλλά δε βρίσκεις τίποτα..γιατί δεν έχει κλειδιά κ πόρτες..

Αλλά λίγο εγωισμό κ καθόλου κριτική..

Κ λέω λίγο εγωισμό για τη δικαιοσύνη της εδώ ζωής..

Κ όταν θα με δεις δίπλα σου..

Θα μπορώ να μπω κ στη καρδιά σου..

Θα μπορώ να είμαι εσύ..

Γιατί αυτό είναι η δημιουργία..

Αυτό είναι η γέννηση..

Αυτό είναι το σύμπαν..

Τι διαφορά έχεις από όλα όταν θα μπορείς να είσαι όλα;

Αποδέξου ότι είμαι εδώ για εσένα..

Εντός σου..

Αίμα σου κ πνοή σου..

Γιατί είμαι ότι πιο απλό υπάρχει..

Κ σου έμαθαν πάντα να με ψάχνεις αλλού..

Άρχισε να με καλείς όλο κ πιο συχνά..

Μίλα μου..

Συζήτησε μαζί μου..

Γέλασε..

Κλάψε..

Κ θα δεις όσα πιστεύεις ότι δεν υπάρχουν..

Κ θα δεις όσα πιστεύεις ότι δε μπορείς..

Μίλα μου..Γιατί ήδη σε ακούω..